Quo Vadis

Калі гісторыя належыць паэзіі,то паэзія--Наступнасці".(А.Разанаў) Паэзія пачынаецца з немагчымасці казаць.(А.Разанаў) не каждый шмель--виолончель, не каждый грач--трубач, не каждый спрятавшийся в щель ночной сверчок--скрипач... но и не всяк смычок--сверчок, не всяк трубач--весенний грач, не каждая виолончель поёт вот так,как этот шмель...(Леонид Козырь) Друзья!мой вклад в поэзию огромен: Я звал народы к свету и добру! но знают все, что я безмерно скромен и,видимо,от скромности умру. Достоинства мои не перечислить, и я живу,одну мечту храня: Чтоб люди у меня учились мыслить И скромности учились--у меня.(Е. Самоварщиков) dum spiro,spero...пакуль жыву--спадзяюся... Боязь засцерагае:У будучыні смерць. Адвага натхняе:у будучыні вечнасць.(А.Разанаў) Пошукі ахвяр таксама бываюць творчымі))) Залевы.Дражняць міражы.Гудуць вятры пры падыходзе. Мы кожны дзень на рубяжы былых і будучых стагоддзяў.(А.Разанаў) Мяне жыццё нямала секла, Круціла,кідала праз край. І я стаю,ўлюбёны ў пекла, Гляджу з пагардаю на рай...(Георгій Юрчанка) Ці не прынеслі вам маю душу, Якую я згубіў учора?..(Анатоль Сербантовіч) ...І ўсе былі табой--і не табой. Адна ты разумела адмыслова, Што цяжка паўтарыцца слова ў слова І нельга цень свой засланіць сабой. Я чуў твой голас цёмнаю парой, я сустракаў твой позірк выпадкова І ў кожнай не табе абавязкова Шукаў не абяцаны мне спакой. Мне б толькі Ў поўні выпытаць сакрэты, Мне б ведаць, што мой сон не існаваў, Не верыць, што чакаеш не мяне ты, Пакуль марудна ліставей гартаю. Цябе,што сам сабе наканаваў, Ўжо,пэўна,так і не спаткаю.(Р.Барадулін) Ты заставайся маёй і чужой,я застануся тваім і чужым...(Р.Барадулін) отшумели,ушли в никуда шум и гам в деревенских хоромах... но какая теперь лебеда и какие сугробы черёмух! это даль.это глушь.пустыри. птичий звон,комариные песни. и такая тоска--хоть умри! и такая любовь--хоть воскресни... (???) У мяне спыталі: --У якой імперыі Не заходзіла сонца? Я адказаў:--Толькі ў адной-- У імперыі паэзіі... І праваліў экзамен Па гісторыі. (М.Танк) "Юлі Цэзар памёр. Напалеон памёр. Шапэн памёр. І я таксама адчуваю сябе не надта здаровым..." "Я ніколі не каяўся ў тым,чаго не рабіў,але каяўся ў тым,што рабіў",--нам прысвячаюць свае высновы волаты думкі. sumus ne simus/ мы ёсць,каб не быць. (Алесь Разанаў) Не выклікай да сябе шкадавання,лепш выклікай на сябе агонь! (К.Кірыенка) "Окончательно соскучившись,мы перестаём скучать".(Франсуа де Ларошфуко) Сіноптыкі Прагноз абяцаў мне халады ў тваім маўчанні, туман у тваіх учынках, хмары на небасхіле тваіх вачэй і,нарэшце,ураган з перунамі і градам у нашай хаце. На шчасце, нічагуткі не спраўдзілася. Няўдзячная доля ў сіноптыкаў. (???) Я — есмь. Ты — будешь. Между нами — бездна. Я пью. Ты жаждешь. Сговориться — тщетно. Нас десять лет, нас сто тысячелетий Разъединяют.— Бог мостов не строит. Будь!— это заповедь моя. Дай — мимо Пройти, дыханьем не нарушив роста. Я — есмь. Ты будешь. Через десять весен Ты скажешь: — есмь!— а я скажу: — когда-то...(Марына Цвятаева) "бывай,любы,мяне чакае алей(алейныя фарбы)"--"ах тааак! я ж яму дам!!Я ЯГО ПА СЦЕНЦЫ РАЗМАЖУ!!!" ))).