Таслия Мухиббуллина

Язмыш синең тез астыңа китереп сукса – егылмас өчен якасына ябыш. Утларга салса – үзең аннан да көчле ян, шул вакыт аның кызуын сизмәссең.Суларга ташласа, күбек булып өскә күтәрелмә - асылташ булып төпкә бат, ялтыравыңны күреп чумып алырлар. Тузан итеп һавага күтәрсә - яңгыр тамчыларына кушылып җиреңө төш. Карурманнарда адаштырса – кояшка карап юл сайла. Ташлар белән бастырса – чишмәгә әверелеп иреккә ургыл. Җиргә күмсә - орлык шикелле тишелеп чык. Җилкәнеңне җилләр екса – йөрәгеңне җилкән итеп күтәр. Нинди генә очракта да җиңәргә өйрән: көчле рухлылар гына максатларына ирешә алалар. Түземнәр генә бәхеткә лаек... •Любовь – это соревнование между мужчиной и женщиной за то, чтобы доставить друг другу как можно больше счастья. •Любви женщины следует более бояться, чем ненависти мужчины. Это – яд, тем более опасный, что он приятен. •Безответная любовь не унижает человека, а возвышает его. •Чиста и свободна от влияния других страстей только та любовь, которая таится в глубине нашего сердца и неведома нам самим. •Тосковать о том, кого любишь, много легче, нежели жить с тем, кого ненавидишь. •Ни в одной страсти себялюбие не царит так безраздельно, как в любви; люди всегда готовы принести в жертву покой любимого существа, лишь бы сохранить свой собственный. •Мы не можем вторично полюбить тех, кого однажды действительно разлюбили. •Трудно любить тех, кого мы совсем не уважаем, но еще труднее любить тех, кого уважаем больше, чем самих себя.